شايد اگر اين ديگران نبودند تو زودتر از اينها برايم مرده بودي . . .
بــكش بــيرون خــاطــراتــت رو از تــوي آهــنگهاي مــحبوبــم
مــيخواهم با اعــصاب راحــت گوشــشان كــنم . . .
باورم شد
كه تو خسته تر از آن بودي كه بفهمي دوست داشتنم را…
از من گذشت…
اما…
هرجا هستي
“خسته نباشي”…
كفشهايم را نده
پا برهنه ميروم تا در تنهايي خود
با نگاه كردن به پاهايم عبرت بگيرم
كه من كجا و تو كجا . . . !
اشتبــــــاه از مــن بــود پـر رنـــگ نوشتــــه بودمـت به سختــــي پاكـــــ ميشـــوي ولـــي پاكـــت ميكـــنم.
من را ببين ...!همچنان ايستاده اَم ...
آن كسي كه فكـر مي كـني،
مي شكند بي تو؛
مي شكند امثال " تو"را...
آرام ميروم ، آنچنان آرام كه نداني كي رفته ام اما وقتي جاي خاليه مرا ببيني آنچنان سخت رفته ام
كه تمام عمر زمان رفتنم را فراموش نكني !
مرا آنگونه كه دوست داري تصور نكن
من سوژه گالري پرتره عكس هايت نيستم
من همينم،بدون فتوشاپ
آب از سرم گذشته!
فرياد مي زنم دوستت دارم و تو
آرام و خونسرد
به تركيدن حباب ها مي خندي…
گرگ همان گرگ است ، شغال همان شغال و بين اين همه حقيقت تنها آدم است كه آدم نيست !!!
استـغــفار مـي كـنـم . . .
از آن دوستـت دارم هايـي كه . . . حرامت شد . . .
نـشـستـه ام…
بـــيـادِ كــودكــي هـــايــم،
دور ِ “غــلـط”هــا،
يـك خــط ِ قرمز مـي كـــشـم !
حتي…
دورِ تــــــــو !
مـن ؛
غــم بـراي خـوردن بسيـار دارم
تـو ديگـر بـرايـم لـقمــه نـگيـــــر ...
اشـتباه من بود
كسي را پاشويه مي كردم كه
در '' تـب '' ديگري مي سوخــت...!
با يك عالمه فاصله از خودم
انتظار دارم به تو برسم !
از اول هم آرزوهايم محال بودند ...
درد مـــن،
چشمانـــي بـــود كـــه
بـــه مـــن " اشـــك " هديـــه ميـــداد
و بـــه ديگـــران " چشمـــك " ..........!
احترام من نسبت به تو به تنت زار مي زند!
بايد كمي از پهلوها برايت تنگش كنم
تا كمي اندازه ات شود . . !
خيلي وقت است فراموش كرده ام …
كداميك را سخت تر مي كشم … ؟
رنــــج !
انتظار !
يا نفس را …
چه ساده بودم
آن هنگام كه مي پنداشتم
شكستنه دله كسي
ناگوارترين حادثه ي عالم است.
امروز كه دلم شكست
عالمي تكان نخورد
به سادگيه خودم مي خندم !
نامت را بر باد نوشته بودم
تا فراموشم شود
اما ندانستم
گردبادي از
نامت… يادت…
مرا به كام خود كشيده است
سر به گوش من بگذار
و آرام بگو :
دوستت دارم…
از چه مي ترسي ؟!
فردا دوباره ميتواني انكار كني…
حـرف حـق مـي زنـي عـزيـزم
ولـي بـايـد يـاد بـگـيـري
هـر حـقـيـقـتـي رو تـو صـورت طـرف مـقـابـل تـُف نـكـنـي
روح و روان آدمـا از هـر حـقـيـقـتـي عـزيـزتـره
بـا اعصاب من بـازي نكن
بخـوام باهات بـازي كنــم شهربـازي ميشي!
چه كسي براي عشقبازي من
شعر اتل متل خواند
كه تو پا ورچيدي
نمي بخشمت
ولي فراموشت مي كنم
هميشه به همين سادگي از ادماي بي ارزش مي گذرم . . .
هي فلاني !
رفتن حق همه ي آدمهاست...
فقط خواستم بدوني ،
اگه مونده بودي..
*بهارم*قشنگ تر بـــود ...